
Муборак эй азизи чон таваллуду бахори ту
Муборак эй азизи чон таваллуду бахори ту
Ханчари буса мезанам бар чигари лабони ту
Субхи нишот мебарам зи согари шабони ту
Ба гармии вучуди худ дилам чу шод мекуни
Ба гайри ман ки пай барад аз он дили нихони ту
Бар санги лабат шишаи хар буса шикастам
Бар риштаи зулфат сари шурида бубастам
Худро ба ту бахшидаму он лахзаи хассос
Аз лаьли лабат бин ки чи сон бехуду мастам
Aз чашмаи хузурат шодоб мешавад дил
Дар осмони шомат махтоб мешавад дил
Як байти буса хонам дар согари лабонат
Дар бистари нигохат бехоб мешавад дил
Туро аз буданат нобуданат бех,
Зи хачри ишк дасте сузанат бех,
Ба кунчи олами бемехри ихлос
Аз ин будан, Худоё , мурданат бех
Ба огуше пур аз атри бахорон
Ба чашмони мунири нозанинон,
Биё ай махзари рузи мухаббат,
Биё ай иди гул ай иди дехкон.
Биё , Навруз эй огози тавлид
Гуле аз боги вахдат соз эхдо
Биафрузон чароги сулху вахдат
Даруни манзили торики дилхо
Биё чун хадяе бахшо табассум,
Бурун овар гам аз дилхои мардум,
Бизан теша дарахти кинаву кибр
Зи нав эхё бикун гулхои гандум
Биё эй мурги субхи навбахорон
Биё эй чашни чумла одамиён,
Чадиде кун зи нав дунёи кухна,
Биё ай шури ишку чуши имон.
Ки то ин сабзгулшан човидона,
Бувад кошонаи сулху амони,
Хумои бахт бикшояд пару бол
Ба авчи осмони зиндагони
2002
Яктои замонию маро вохиди даврон
Бо мардумаки дида шавам аз ту нигахбон
Ангушти тааччуб хамаро суи дахон аст
Аз сарви каду чехраи чун мох фурузон.
Ояд ба хичолат чу бубинад нигахатро
Хам чашмаи симобу хам он румии хандон.
Бо гамзаю бо тири нигох ай гули сури,
Якбора намуди хамаро бедилу имон.
Пеш ову намо хадяе аз он лаби лаьлат
То ин,ки бароят бикунам чонама курбон.
Лоиктаре чун Фориги пайдо макуни хеч,
Зеро бувад у бедилу дилдодаи давр он.
Ало ай ҷавонони бедордил
Кунун сар буланд кун зи обу зи гил
Кунун вақти бар по шудан даррасид
Бубояд ки гулҳои уммед чид.
Ватан аз ману ту бувад пойдор
Чаро пас насозем ба ин ибтикор
Чаро ай ҷавонон ҷудои кунем
Барои ватан бевафои кунем.
Аз инҷову онҷои будан магу
Зи ваҳдат, зи пайвстагиҳо бигу
Хамушиву беэьтинои дигар
Бирафту биомад кунун болу пар.
Кунун бояд аз дасти ин золимон
Аз ин хоҷагону аз ин муфлисон
Аз ин навкарони худобехабар
Ки худро фидо кардаанд баҳри зар
Раҳои биҷуему озодиро
Рафоқат, ҳақиқат, худоёдиро
Бубин шоирону адибони мо
Зи аслу асолат шудаанд чудо
Ҳама гашта маддоҳи болоиҳо
Ҳама гунгу куру кару бенаво
Куҷо аст Лоиқ, ки лаб во кунад
Алайҳи чунинҳо садоҳо кунад
Ба тири қалам синаҳо бишканад
Ба мардум сабоҳи сафо оварад
Куҷо аст Бозори бозорёб
Ки бедор созад ҳама аҳли хоб
Дарего, дар ин кишвари номдор
Ҳама гашта беному бешаҳриёр
Кучо аст Турсони дур аз ватан
Хамон нури чашму хамон рухи тан
Бубинад, ки фарханги бегонае
Тахочум намуда ба хар хонае
Рабуда аз эшон хам оину дин
Намуда ба эшон чунону чунин.
Ба тиру туфангу сипар омада
Ба миллат ба кишвар хатар омада
Ба расму русуму назар омада
Ба дунёи мардум зарар омада
Ало ай ҷавони ҷавонқалби ман
Биё ай далеру шуҷои миҳан
Биё инқилобе ба бор оварем
Ҳама золимонро ба дор оварем
Кунун сар буланд кун аз он рахтахоб
Ба майдони хакку хакикат шитоб
Ватанро чу дида нигаҳбон шавем
Адуяш бигирему вайрон кунем
Ман аз танҳову танҳоӣ,наметарсам, наметарсам,
Ман аз ин гуна раҳпоӣ, наметарсам, наметарсам.
Чаро тарсам зи танҳоӣ, ки танҳоӣ маро ёр аст,
Ман аз бо ёр худсозӣ, наметарсам, наметарсам.
Ҳазорон моҳ шуд хуршед, ҳазорон ахтарон бирбуд,
Аз ин беахтару моҳӣ, наметарсам, наметарсам.
Чаро тарсам зи танҳоӣ, ки Яздон худ бувад танҳо,
Аз ин дуру парешонӣ, наметарсам, наметарсам.
Маро биме зи рафтан нест, биё наздам агар хоҳӣ,
Ки ман аз ҷонфидосозӣ, наметарсам, наметарсам.
Чун ғунча бикун лаб во, эй гул ту гули сурӣ,
Баҳри чу мане шайдо,эй гул ту гули сурӣ.Дар гулшану гулзорон, дар боғу чаманзорон,
Маҳ чеҳра бипушонид, кавкаб ба замин афтид,
Аз равшании симо, эй гул ту гули сурӣ.
Аз шеваю аз ово, эй гул ту гули сурӣ.
Ҷонам ба фидо бодо эй гул ту гули сурӣ.
Дар бахористони даврон бехазон бинам туро
Бигзарад дунёи фони човидон бинам туро
Дар миёни чумла офтхо амон бинам туро
То сари болини дардам мехрубон бинам туро
Партавафшон дар канори осмон бинам туро
Ман аз ин харзагуихо,
Аз ин танхоибуданхо,
Аз ин бохамчудоихо,
Аз ин бемехриву беишкиву бекасбуданхо,
Ман аз ин худпарастихо
Аз ин агёрбозихо
Аз ин бегонагиву душманиву кинатузихо
Ман аз ин носипосихо
Аз ин беэьтиноихо
Аз ин ноошноиву аз ин носозгорихо
Ман аз ин дустбозихо
Аз ин тарсуву буздилхову бединхо
Аз ин бемехру шавкатхо
Аз ин бедину беимону бадхухо
Ту мехри фурузони ман зарраи домонат
Ту чашмаи чушони ман хоки биёбонат
Хар чи ки ту фармои ман бандаи фармонат
Ту шабнами дилхoи ман булбули хичронат
Ту шуьлаи тобони ман бедили чашмонат
Ту мохи шабистони ман оташи сузонат
Ту субхи бахорони, ман шоми чу зулфонат
Имшаб барои хотири оханги калби худ
Сар бар суроги хонаи махтоб мезанам
Ман дар хузури тифлаки хобидаи чахон
Дар гуши тори шаб сухани хоб мезанам
Ман бар хилофи бода рахи об мезанам
Бо У хадиси ишк зи хар боб мезанам
Ман ин сари хамида ба мехроб мезанам
Ман киштии мурод ба гирдоб мезанам
Ман дасти хеш суи майи ноб мезанам.
Чун чохи Бежан ин дам торику тор бошад
Ташти кабуд гуи зулфи нигор бошад
Абруи шохи магриб бо чумлаи кавокиб
В-ин дил ба суи фардо бо чашми чор бошад.
Чун ошикони бедил махмури бодаи гам
Танхо наям шабона , гам чои ёр бошад
То кай равон бад ин сон дарёи зиндагони,
Андешае бифармо шояд, ки кор бошад.
Бе ту чи сон занам даст, бе ту хаме кашам ох,
Бахудо чуз гами ишки ту маро ёре нест
Гайри ёди ту маро шому сахар коре нест
Санамо дидаи бедор бувад чумла шабам,
Зи фироки ту маро лахзае хушёре нест
Сухтаи оташи ишки ту бувад ин дили зор
Кас чунин сухтадил гайри мани зоре нест
Гуиё пайкари ман з-олами ишк аст мунир
К-андар он чуз гаму андуху алам боре нест.
Чумла шаб акси туро дида бинолам чун бод
Ки маро гайри гаму ёди ту дилдоре нест
Имшаб ай дуст ба кошононаи ман гарм биё
Кас чу ман гамзадаву хаставу беморе нест
Ин ду-се руз ганимат шумуру ташриф ор,
Хамчу ман содику шайдову вафодоре нест
Дилбаро хеч бидони ки чи хол аст маро?