Газал

Як тири нигохи ёр кофист

Як гул зи дусад бахор кофист

Душина ,ки бода нуш кардам

То умр бувад хумор кофист

Моро чи ниёз ин тарона

Як нолаи он хазор кофист

Моро набувад ниёзи сайде

Чун манзараи шикор кофист

Бар даргахи У ниёз дори?

Он нолаи зор-зор кофист

Мо ранч надида ганч чуем,

Як неши забони хор кофист

Сад ханда кунад чахон, валекин

Дар сина гами нигор кофист

Дар хона чу нест нору нуре

Як шоми ситоразор кофист

Орому карори ман намонда

Як синаи бекарор кофист

Рохе ба ниёзи гамгурези

Як дуди гули сигор кофист

Вакте ки ишк нест...

Чун набошад ишк , калби отифа,
Сард гардад чун гуруби офтоб.
Одами кунче нишаста гушагир,
Зиндагони мешавад бар у хароб.

Чун набошад ишк, чоми зиндаги,
Мешавад лабрези нафрину алам
Абри бадбахти бирезад ашкхо,
Бар сари мавчудхои ташнагам.

Чун набошад ишк, шохи ховарон,
Дар замири осмон гум мешавад,
Кучахои зиндагони то абад,
Холи аз хай-хои мардум мешавад.

Байзаи заррини тобон аст ишк,
Бачаи хунини хичрон аст ишк,
З-ин хаёти як ду рузи одами,
Хадяи волои инсон аст ишк.

Писари русто

Ман бачаи парваридаи дех,

Бо бурдаи нони кок серам,

Аз чумлаи мушкилоти айём,

Боке набувад, мисоли шерам.

Бас обилахои бешуморе,

Гул кард агарчй дар кафи по

Чун зодаи хоки рустоям,

Моил бувадо дилам ба сахро.

Бо кишту дарав чу умр бигзашт,

Шодам хама аз гузашти айём,

Он к-у набувад карини мехнат,

Сармозада ғураест ки хом

Бехуди

Як олами мастурае дар хастиям пинхон шуда

Ё раб бигу, ман кистам,як мушти хоке чон шуда?!

Хам Мусиву Исо манам, хам Одаму Хавво манам,

Ман худ намедонам киям аз бахри чи инсон шуда

Асрори гети хаст шуд, олам зи ишкам маст шуд,

Хуршеду моху осмон,аз бахри ман гардон шуда

Ман хештан чуям  зи худ дар умки бахри бехуди

Ин чустучухои худи максуд бар Султон шуда

Бо ишк комил гаштаву дар ишк зоил мешавам

Чун ишк дарси муршиде аз мактаби ирфон шуда

Милоди модар

Рузи таваллуди туву гарчй наям канори ту

Муборак эй азизи чон таваллуду бахори ту

 Дар ин диёри нозанин,ки ёсуман шукуфта аст,

 Шукуфта бод наргиси чамоли нурбори ту

 Дареги ин чудоихо,ки дар масири зиндаги,

 Хамеша хира дар раҳам нигохи интизори ту.

 Дареги умри рафтаам, гузаштахои кудаки,

 Биё,ки буса мезанам ба муи тобдори ту.

 Tу ай чахону чони ман,фуруги дидагони ман,

 Дили гамину хастаам, хамеша хостгори ту.

 Зи дури дурхо биё ба суям эй сурури дил,

 Ки нашъа  медихад маро хузури файзбори ту.

 Маро чу парваридаи ба мехрабонии фузун,

 Ба сидк з-ин сабаб, манам хаме сипосдори ту

 

 

Дилпорахо 2

Ханчари буса мезанам бар чигари лабони ту

Субхи нишот мебарам зи согари шабони ту

Ба гармии вучуди худ дилам чу шод мекуни

Ба гайри ман ки пай барад аз он дили нихони ту

 

Бар санги лабат шишаи хар буса шикастам

Бар риштаи зулфат сари шурида бубастам

Худро ба ту бахшидаму он лахзаи хассос

Аз лаьли лабат бин ки чи сон бехуду мастам

 

Aз чашмаи хузурат шодоб мешавад дил

Дар осмони шомат махтоб мешавад дил

Як байти буса хонам дар согари лабонат

Дар бистари нигохат бехоб мешавад дил

 

Туро аз буданат нобуданат бех,

Зи хачри ишк дасте сузанат бех,

Ба кунчи олами бемехри ихлос

Аз ин будан, Худоё , мурданат бех

Навруз

Ба огуше пур аз атри бахорон

Ба чашмони мунири нозанинон,

Биё ай махзари рузи мухаббат,

Биё ай иди гул ай иди дехкон.

 

Биё , Навруз эй огози тавлид

Гуле аз боги вахдат соз эхдо

Биафрузон чароги сулху вахдат

Даруни манзили торики дилхо

 

Биё чун хадяе бахшо табассум,

Бурун овар гам аз дилхои мардум,

Бизан теша дарахти кинаву кибр

Зи нав эхё бикун гулхои гандум

Биё эй мурги субхи навбахорон

Биё эй чашни чумла одамиён,

Чадиде кун зи нав дунёи кухна,

Биё ай шури ишку чуши имон.

 

Ки то ин сабзгулшан човидона,

Бувад кошонаи сулху амони,

Хумои бахт бикшояд пару бол

Ба авчи осмони зиндагони

2002

Hавои ной

Ба гуши хар ду дидаам, садои пой мерасад

Садои пойи хобхо зи хар кучой мерасад

Маро чунин нидои по ба рахти хоб мебарад

Зи гушаи дилам вале навои ной мерасад

Зи дасти ёдхо дигар чудо макун,ки ин замон,

Ба пеши хар ду дидаам, Хучастарой мерасад

Зи килу коли зиндаги хадиси гоб бишнавам,

Малак башоратам бидод,ки рахнамой мерасад!

Овораанд мардум

Дар куи зиндагони овораанд мардум,

Аз бахри бурда ноне, бечораанд мардум.

  

Гардида дилшикаста аз дасти ин замона,

Афтону зору гирён, майхораанд мардум.

Дар кучахо гадоён гардидаанд афзун,

Бо тифли зору гирён,дилпораанд мардум.

З-ин бенавои бархе номуси худ рахонад,

Бас андар ин замона, бекораанд мардум.

Дар мулки Рус имруз, гардида барда точик,

З-ин хичрату гариби, безораанд мардум.

Парвои бенаво кун, ай кавми айшу ишрат,

Бар чайби ту хамеша , назораанд мардум.

Ё раб, тараххуме кун бар холи мустамандон,

Чун андарин замона , бекораанд мардум

Танхои

Чаро боре наои чун насиме,

Бубини холи зору хастаи ман,

Бубанди чумла дархои равуо,

Кушои то дари гамбастаи ман.

 

Чу рузе бе ту хастам, рузи ман нест,

Ки месозад хаёламро парешон,

Ки бини кулбаи бахту умедам,

Шуда байтулхазан аз доги хичрон.

 

Кунун дар хилвати шабхои торик,

Ба як-як ахтарон меоварам ру,

Кучо шуд ахтари бахти ману ту?

Занад аз дури дури дур су-су.

 

Туву бедорихои зиндагони,

Ману ин ахтару шабхои махтоб,

Туву файзу шукухи навчавони,

Ману ин дил, ки хар дам мешавад об.

 

Кунун дар кулбаи махзуну торик,

Бувад хар шаб маро махтоб хамдам,

Галат кардам,ки хар шаб нест махтоб,

Ягона мунису ёрам бувад гам.

 

Ман аз худ мерахам як руз то ту,

Ту аз худ мерахи як руз то ман.

Ман он як ошике -Фирдавс номам,

Ки мемони тамоми умр бо ман. 
Маро инчо низ бубин 

Ахтари зулматсуз

Газал

Яктои замонию маро вохиди даврон

Бо мардумаки дида шавам аз ту нигахбон 

Ангушти тааччуб хамаро суи дахон аст

Аз  сарви каду чехраи чун мох фурузон.

Ояд ба хичолат чу бубинад нигахатро

Хам чашмаи симобу хам он румии хандон.

Бо гамзаю бо тири нигох ай гули сури,

Якбора намуди хамаро бедилу имон.

Пеш ову намо хадяе аз он лаби лаьлат

То ин,ки бароят бикунам чонама курбон.

Лоиктаре чун Фориги пайдо макуни хеч,

Зеро бувад у бедилу дилдодаи давр он.

 

Maн аз ту ёд мекунам

Чи дар аён чи дар ниҳон, ман аз ту ёд мекунам.

Чи дар баҳору хам хазон, ман аз ту ёд мекунам.

Чи гуна метавонамат туро барам зи ёдҳо,

Миёни ғайру дустон, ман аз ту ёд мекунам.

Агар зи ман чудо шави, чудо зи ёдхо шави,

В-агар рави ба Каҳкашон,ман аз ту ёд мекунам.

Маро дигар рахо макун,зи ишки худ чудо макун,

Марав, биё, бишин, бимон,ман аз ту ёд мекунам.

Бидуни буданат маро ҳавои будане мабод,

Ту ай маро ба тан чу чон, ман аз ту ёд мекунам.

Дар ин чаҳони бодхо, ғаму сутуҳу ёдҳо,

Алайҳи чумла ину он, ман аз ту ёд мекунам.

Дар ин замонаи навин, ту умри ишкро бубин!,

Ба ишку меҳри човидон, ман аз ту ёд мекунам.

Туи набуду буди ман,таронаву суруди ман,

То он нафас, ки ҳаст чон, ман аз ту ёд мекунам.

Ҳиҷрони модар

Давлати осудагӣ домони модар будааст,

Ҳар баҳоре аз лаби хандони модар будааст.

Абр чун бусад рухи наргису ёсу настаран,

Шуртар аз оби у борони модар будааст.

Нест оҳанге, ки то бахшад фараҳ бар руҳу ҷон,

Беҳтарин савту садо, афғони модар будааст.

Дилбаре чун тарки ёре мекунад боке мабод,

Аз ҳама танҳоиҳо ҳиҷрони модар будааст.

Бо умеде аз шикебои ба раҳ дузад нигоҳ,

Мунтазир доим ба раҳ чашмони модар будааст.