Чун набошад ишк , калби отифа,Сард гардад чун гуруби офтоб.
Одами кунче нишаста гушагир,
Зиндагони мешавад бар у хароб.
Чун набошад ишк, чоми зиндаги,
Мешавад лабрези нафрину алам
Абри бадбахти бирезад ашкхо,
Бар сари мавчудхои ташнагам.
Чун набошад ишк, шохи ховарон,
Дар замири осмон гум мешавад,
Кучахои зиндагони то абад,
Холи аз хай-хои мардум мешавад.
Байзаи заррини тобон аст ишк,
Бачаи хунини хичрон аст ишк,
З-ин хаёти як ду рузи одами,
Хадяи волои инсон аст ишк.
