Saturday, December 19, 2009

Шиква аз замона



Ало ай ҷавонони бедордил

Кунун сар буланд кун зи обу зи гил

Кунун вақти бар по шудан даррасид

Бубояд  ки гулҳои уммед чид.

Ватан аз ману ту бувад пойдор

Чаро пас насозем ба ин ибтикор

Чаро ай ҷавонон ҷудои кунем

Барои ватан бевафои кунем.

Аз инҷову онҷои будан магу

Зи ваҳдат, зи пайвстагиҳо бигу

Хамушиву беэьтинои дигар

Бирафту биомад кунун болу пар.

Кунун бояд аз дасти ин золимон

Аз ин хоҷагону аз ин муфлисон

Аз ин навкарони худобехабар

Ки худро фидо кардаанд баҳри зар

Раҳои биҷуему озодиро

Рафоқат, ҳақиқат, худоёдиро

Бубин шоирону адибони мо

Зи аслу асолат шудаанд чудо

Ҳама гашта маддоҳи болоиҳо

Ҳама гунгу куру кару бенаво

Куҷо аст Лоиқ, ки лаб во кунад

Алайҳи чунинҳо садоҳо кунад

Ба тири қалам синаҳо бишканад

Ба мардум сабоҳи сафо оварад

Куҷо аст Бозори бозорёб

Ки бедор созад ҳама аҳли хоб

Дарего, дар ин кишвари номдор

Ҳама гашта беному бешаҳриёр

Кучо аст Турсони дур аз ватан

Хамон нури чашму хамон рухи тан

Бубинад, ки фарханги бегонае

Тахочум намуда ба хар хонае

Рабуда аз эшон хам оину дин

Намуда ба эшон чунону чунин.

Ба тиру туфангу сипар омада

Ба миллат ба кишвар хатар омада

Ба расму русуму назар омада

Ба дунёи мардум зарар омада

Ало ай ҷавони ҷавонқалби ман

Биё ай далеру шуҷои миҳан

Биё инқилобе ба бор оварем

Ҳама золимонро ба дор оварем

Кунун сар буланд кун аз он рахтахоб

Ба майдони хакку хакикат шитоб

Ватанро чу дида нигаҳбон шавем

Адуяш бигирему вайрон кунем

No comments:

Post a Comment